در سال ۱۴۰۳ مجموعا ۱۱۶,۷۵۴ عنوان کتاب در کشور منتشر شده است که بالاترین رقم در تاریخ نشر کتاب ایران محسوب می‌شود. این در حالی است که تعداد شمارگان کتاب طی سال‌های گذشته، روند نزولی داشته و در سال ۱۴۰۳ به ۱۰۶,۰۷۸,۰۶۳ جلد رسیده است.
به گزارش خبرآنلاین، روزنامه خراسان نوشت: بررسی تعداد شمارگان کتاب از سال ۱۳۶۱ تا ۱۴۰۳ هم نشان می‌دهد که تعداد شمارگان کتاب، بعد از سال ۱۳۸۵ -که بیشترین تعداد شمارگان را ثبت کرده است- روندی نزولی در پیش گرفته تا در سال ۱۴۰۳ به کمترین حد خود در دو دهۀ اخیر رسیده است. این اختلاف چشم‌گیر میان تعداد عناوین کتاب و شمارگان معنای مهمی دارد. افزایش تعداد عناوین، نشان‌دهندۀ رشد تولید کتاب است. یعنی ناشران و نویسندگان بیشتری وارد عرصۀ نشر شده‌اند یا ناشران حرفه‌ای عناوین بیشتری منتشر کرده‌اند. اما کاهش شمارگان یعنی تعداد نسخه‌های چاپ‌شده از هر عنوان کمتر شده است. این اتفاق می‌تواند ناشی از کاهش سرانۀ مطالعه، افزایش هزینه‌های چاپ و نداشتن توان اقتصادی برای چاپ بالا و همچنین ریسک‌گریزی ناشران باشد که با علم به محدودیت بازار، به‌جای چاپ هزاران نسخه، فقط چندصد نسخه چاپ می‌کنند تا متضرر نشوند.
افزایش عناوین به‌موازات کاهش تیراژ، همچنین می‌تواند نشانه‌ای از تخصصی‌شدن نشر نیز باشد. یعنی به‌جای چاپ یک کتاب عامه‌پسند با تیراژ بالا، ده‌ها کتاب با موضوعات خاص‌تر و برای گروه‌های کوچک‌تری از مخاطبان چاپ می‌شود. در هر حال، این روندها نشان می‌دهد بازار کتاب در ایران بیش از آن که به سمت عمیق‌شدن و افزایش مصرف کتاب برود، به سمت پراکندگی تولید با مخاطب کمتر می‌رود. این رویه اگرچه تنوع را افزایش می‌دهد، می‌تواند نشانه‌ای از بحران مطالعه و نبود بازار پایدار برای نشر نیز باشد.